Yüreğimin Arka Bahçesi

Kelimeler bizi umuda tutunmaya çağırır.
Anıların nasıl kokusu tadı varsa kitapların da öyle… Kâğıda sinmiş mürekkebin ötesinde sizi alıp götürüveren bir etkileşimdir, giz dolu. Burnunuzun direği sızlar. Öyle kopup uzaklaşırsınız ki çevrenizden, geçmişle gelecek arasında bir yerlerdesinizdir. Kiminin dumanı üstündedir sıcacık taze ekmek gibi, kiminin mis kokulu taze çayı... Ruhunuzun derinliklerinden gelen bir esintidir bu, meltem rüzgârları misali!
Parmaklarımın satırları gezip harf harf keşfettiği hakikati tadıp yürekte vuku bulmasını izlemek, demlenmenin en güzel yanıyken…
Benim için geçmiş, bugün ve gelecek arasında köprü kurmak, bugünü geçmişin ışığında mayalandırmaktı zira… Bugünün özü ve tohumu, yarınların çekirdeğiydi her karesine hasretle ekilen!
Sevda yüklü satırları yazdığım kâğıt, hiç bu kadar beyaz olmamıştı ve sevda kâğıda yazıldığından öte, yüreklere kazıdığındır, yandığındır, yandıkça susadığındır, bir karıncanın, nefessiz kalışına ağladığın ve susmalara doyamadığın...
Her insanın bir arka bahçesi vardır ya, kiminde hüzün, kiminde umut, kiminde ise sevda ve aşk büyür.
Yüreğimin nasibini alması duasıyla sabah ezanına karışıyor sessizliğim…

Anı, otobiyografi ve biyografi karışımı bir kitap...