Yedi Şevkatli Kış Ilknur Demirci

Kötü görünüyordu. Seneler öncesindeki o dinç, o güzel yüz çökmüş, donuk bir hâl almıştı.Yatağının karşısındaki sandalyeye oturdum. Başımı kaldırıp bir müddet seyrettim onu. Sonundayüzünü çevirip baktı. Konuyu açmasını istemediğim halde, yedi yıl öncesine gidip yıllardırduyduğu pişmanlıktan bahsetmeye kalktı. Onu durdurdum. Mutlu bir hayatım olduğunu söyleyipşifa dileyerek ayrıldım yanından.Yalan söylemiyordum. Aradan yedi kış geçmişti. Beni aldandığım hilelerden çekip kurtaran yedişefkatli kış. Bu kadar uzun bir zamandan sonra hangi kuyudan çıkılmaz, hangi ateş sönmezdi?Yedi Şefkatli Kış, bir mücadele olarak yaşamanın kendisiyle cesur bir yüzleşme. Bu mücadeledebazen küçük bir neşe kırıntısı bizi su üstünde tutar bazen silik bir görüntü. Ama bazen de güçlübir sevgi, şifa olacak yerde her şeyin sonunu getirebilir.