Ve Sonra Hanife Çakır

Yüzüm eriyen bir mum gibi döküldü.Fark etmediniz. Fark etmeyi istemediniz bile

Görür gibi olup görmezden geldiğiniz ne varsa içinde ben olabilirim.Resimler gördü

Her şeyi.Bir tek resimler itiraz etti olanlara. Önce birbirinden ayırdım resimlerdeki

 insanları. Çığlık attılar .Sonra gülen gözlerinden, aşkla eğilen boyunlarından yakala-

dim onları.Çığlık attılar .En son ağızlarını yırttım. Birbirine güzel sözler söyleyen

ağızlarını . Çığlık attılar. Siz duymadınız.

     Ben sustum

     Onlar hala sevgili

     Onlar aynı beşikte büyüyen kardeş….

      “Bambaşka bir kitap mutlaka , farkı görün.”