Uluslararası Ceza Hukukunda Hükümlülerin Nakli Hüseyin Ertuğrul

Devletlerin ceza hukukundan doğan garantilerini koruyarak adli işbirliği argümanını kullanma ihtiyacı, uluslararası ceza hukukunun gelişmesine büyük faydası olmuş ve devletlerarası ceza işlerinin pratik hale getirilmesini ve sınır ötesi suçlara karşı mücadelenin kuvvetlendirilmesini sağlamıştır. Bu mülahazalarla ülkemiz hukuk sisteminde 23.04.2016 tarihinde kabul edilen 05.05.2016 tarih ve 29703 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 6706 sayılı “Cezai Konularda Uluslararası Adli İşbirliği Kanunu” hazırlanmıştır. Esasen bu kanun, Anayasamızın m.90/5 hükmünden bahisle, ancak ilgili uluslararası anlaşmaların altında hüküm bulunmayan hallerde uygulanması mümkün olacaktır.

Çalışmamız üç ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, hükümlülerin nakli kurumunun terminolojisi, cezanın bir amacı olarak hükümlünün tekrar topluma kazandırılması ve hükümlülerin nakli kurumunun devletin egemenlik unsuruyla ilişkisi ve bu kurumun tarihi gelişimi ve nihayet hükümlülerin nakli kurumuna hâkim temel ilkeler anlatılmaya çalışılmıştır.

İkinci bölümde ise; Türk Ceza hukukunda, hükümlülerin devletlerarası nakli kurumunun yeri ve düzenlenişi, Türkiye’nin taraf olduğu konuyla ilgili iki ve çok taraflı anlaşmalar ve nihayet diğer adli işbirliği kurumları ve bu kurumların hükümlülerin nakli müessesesiyle karşılaştırılması konularına değinilmiştir.

Üçüncü bölümde ise, karşılaştırmalı hukukta özellikle Avrupa ve Amerika ülkelerinde hükümlülerin nakli konulu iki ve çok taraflı anlaşmalar ve bunların temel özelliklerine değinilmiştir. Bununla birlikte, dünyanın diğer coğrafyalarında konuyla ilgili sözleşmelerle ilgili açıklamalar da yer almaktadır. Yine bu bölümde, adli işbirliği konusunda istisnai hallerde doğrudan veya dolaylı olarak aracılık vazifesini üstlenen uluslararası örgütler ele alınmıştır.