Uçuyorum Sanmıştım Düşüyormuşum Kolektif

Hastalarımızın hikâyelerini okurken göreceksiniz, başta keyif veren ya da rahatlatan alkol ya da madde daha sonra fiziksel ya da ruhsal sağlıkta ve sosyal yaşamda ne çok sıkıntıya neden oluyor. Benjamin Dizraelli boşuna söylememiş “Alışkanlıkların zincirleri önceleri fark edilmeyecek kadar hafif, sonraları kırılamayacak kadar güçlü olur“ diye. İşte bu yüzden kitabın adı Uçuyorum Sanmıştım,

Düşüyormuşum: Düştüğünü Fark Edenlerin Hikâyesi. Alkol ya da maddenin reklama ihtiyacı yoktur. Kullanılan ilk dönemlerde haz ya da rahatlık sağlaması ve bunların satışı ile çıkar sağlayan bir kesimin olması kullanımlarının yaygınlaşmasına neden olmaktadır. Öyleyse bir de şimdi bu kitabı henüz alkol ya da madde kullanımı ile ilgili yardım talebi olmayan belki de işin keyif/rahatlama döneminde olan kişilerin ya da onları tedavi için ikna edemeyen ailelerin okuduğunu düşünelim. Alkol ve madde nice ocakları söndürdü, nicelerin yüreğine ateş düşürdü. Tüm toplumlarda en büyük sağlık ve sosyal sorun olarak ortaya çıktı. Bunlar yaşanmış hikâyeler ve yaşanan duygular. Bu hikâyeler ve yaşattığı duygular ihtiyacı olanlara yol gösterecektir diye düşünüyorum.