Tabiun Dönemi Tefsiri Ve Medineli Müfessirler

Tâbiûn dönemi yeni fetihlerle İslâm topraklarının genişlediği, toplumun Acem ve mevâlî nüfusla birliktekozmopolit bir yapıya büründüğü, ilmî ve kütürel canlılığın arttığı, tefsir, fıkıh, hadis ve kelâm gibi İslâmîilimlerin geliştiği ve tedvîn edilmeye başlandığı çok önemli bir zaman dilimidir. Bugün anladığımız manada tefsirfaaliyetleri tâbiûn eliyle neşvünema bulmaya başlamış ve Hz. Peygamber ile sahâbenin tefsirine ulaşmadatâbiûn yegâne halkayı oluşturmuştur. Tâbiûn dönemi ilmî faaliyetlerin en yoğun devam ettiği şehir şüphesizİslâm'ın toplumsal hayatta da yaşanır hâle geldiği Medine'dir. Tefsirde adına sıklıkla rastlanan baştaMuhammed b. Kâ‘b elKurazî ve Zeyd b. Eslem olmak üzere Urve b. Zübeyr, Saîd b. Müseyyeb, Ömer b.Abdülazîz, Atâ b. Yesâr, Muhammed el-Bâkır, Nâfi‘ ve İbn Şihâb ez-Zührî gibi meşhur tâbiûn Medinelidir.