Şiirin Kıyısında Bir Ömür Nurullah Ataç Tarık Özcan

Ataç, Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı içerisinde sanat alanındaki öznel çıkışlarıyla ayrı bir yere oturta­bileceğimiz kişilerdendir. Gerçi edebiyat alemimiz hece-aruz ekseninde yapılan kavgalarla bu tür çıkışlara efsunludur. Ancak kişinin kendisine olan karşı çıkmalarına ilk kez tanık olmaktadır.

Bu, suyu yokuşa süren tavrına rağmen Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatının kuruluşu hakkında sağlıklı bilgilere ulaşmak için Ataç mutlaka müracaat edilmesi gereken kişidir. 1921-1957 yılları arasında büyük çekişmelere sahne olan edebiyatımızın en güçlü eleştirmenidir. Bunun yanı sıra bir o kadar da denemeci ve sohbet adamıdır. Ataç’taki dil bilincinin aşılmaz yüceliğinin bugün bile gözlerimizi kamaştırmadığını kim söyleyebilir?
Ataç’ın, Genç Cumhuriyetimizin kuruluş günlerinde Anadolu’nun birçok ilini gezmesinin yegâne amacı; Türk insanının düşünce dünyasını genişleterek batılı düşünce dünyasıyla karşı karşıya getirmektir. O, Cumhuriyetimizin kültür elçisidir. Düşüncesi itibariyle bizi aştığı için bizimle uzlaşmaz görünür. Bizden ileride olduğu için onu kıskanırız. Ancak geride olmamız nedeniyle o da bize bir hayli kızar. Ataç, yakamızdan çekerek bizleri bütün içtenliğiyle inandığı gerçeklere doğru sürükleyen insandır. Bunun için ona karşı yakasından çekilen insanın öfkesini taşırız. Bugün geldiğimiz noktada ona hak vermemek elde değildir.