Öğretmen Naşit Tutar

Bir öze dönüş hikayesi... Özünü/benliğini tanımamanın sancıları... İnanç ve kararlılığın engel tanımayan romanı... Çoğumuzun görünmeyen bir yüzü vardır. Herkesten sakladığımız tarafımızı bir sandukaya koyar, bilinmeyen bir yerde toprağa gömeriz. Sonra yaşamamış gibi davranır, gideriz. Hiçbir zaman önümüze çıkmayacağını düşünürüz. Oysa dağdan kopan bir kaya parçası gibi ya üstümüze ya da yanı başımıza düşer. Farklı davrandım. Cesaret edip yaşadıklarımı yazmaya karar verdim. Ne yalan söyleyeyim çoğunu yine gizledim. Hoşnut olduklarımı ön plana çakardım, yüzümü ekşitenleri yine karanlıkta bıraktım Korktum Detaylara girseydim benden nefret ederdiniz. Sadece biraz beni sevmeniz için yani.