Ürün Açıklaması
Asırlar boyunca İslâm dünyasının örgün eğitim kurumları olan medreselerde gerçekleştirilenyüksek din eğitiminin ülkemizde üniversite bünyesinde yer alması ilk defa, II. AbdülhamitDönemi'nde dördüncü kez açılan Darülfunûn'da Ulûm-ı Âliye-i Diniye Şubesi'ne yer verilmesi ilegerçekleşmiştir. Türkiye'de Tanzimat Dönemi'nden itibaren hızla gelişen yeni eğitim çalışmaları,Darülfünûn'un kalıcı biçimde faaliyete geçmesi ile aynı zamanda yeni bir nitelik kazanmıştır.Yüksek eğitim açısından önem taşıyan bu gelişmenin içerisinde din eğitiminin de yer alması,müstakil olarak ele alınması ve incelenmesi gereken bir hadisedir. Çünkü yeni tarz eğitim,medrese merkezli geleneksel eğitimin dışında; hatta ona alternatif olarak ortaya çıkmıştır.Tanzimat'tan itibaren yaşananlar, medreselerin etkinlik alanında daralmaya neden olmuş, yenieğitim kurumlarının din eğitimi dışındaki alanlara yönelmesi, medresenin etkinlik alanının dinöğretimi ile sınırlı kalması sonucunu doğurmuştur. Yüksek din eğitiminin üniversiteye intikali, bualanın da medresenin elinden çıkması ihtimalini doğurması üzerine süreç 1914-1924 arasındakesintiye uğramış; ancak nihayetinde sonuç değişmemiştir. Yeni kurulan Cumhuriyet ilemedreseler ilga edilmiş ve yüksek din eğitimi üniversiteye dönmüştür. Çalışmada, yüksek dineğitiminin Tanzimat sonrasından itibaren II. Abdülhamit ve II. Meşrutiyet Dönemleri ileCumhuriyet Dönemi'ndeki ilk aşaması olan 1924-1933 yılları arasındaki gelişimi, orijinal belgeve kaynaklara dayanılarak ele alınmaktadır.
