Mantarın Altında

Bir Varmış Bir Yokmuş,Evvel Zaman İçinde,Kalbur Saman İçinde,Develer Top Oynarken,Eski Hamam İçinde,Horozlar Tellal İken,Pireler Berber İken,Ben Anamın Beşiğini,Tıngır Mıngır Sallar İken…Az Gittim, Uz Gittim, Dere Tepe, Düz Gittim, Altı Ay, Bir Güz Gittim…Bir Gün, İki Adam Yolda Karşılaşır.birinin Adı Ese, Ötekinin Adı Köseymiş. Beraber Yola Koyulmuşlar. Yolda Giderlerken Önlerine Bir Yokuş Çıkmış. Üşengeç Köse, Ese’ye Sormuş: “Bu Yokuşu, Nasıl Çıkarız?” Demiş. “Çok Kolay Çıkarız” Demiş Ese; “Yolun Yarısına Kadar Ben Seni Taşırım, Yarısından Sonra Sen Beni Taşırsın, Böylece Yol Biter” Demiş. Köse Anlamamış; “Bu Adamın Aklından Zoru Var” Diye Düşünmüş. Köse, Yol Boyunca, Hiç Konuşmamış, Hep Ese, Anlatmış, Köse Dinlemiş. Yokuş Bitmiş, Düz Bir Ovaya Varmışlar.