Fransız yazar ve şair Jean de La Fontaine; insanlara, özellikle de küçük insanlar olan çocuklara iyiyi, güzeli, doğruyu anlatmak ister. Dağlarda, kırlarda geçen yaşamı onu, bu anlatımı hayvanlar üzerinden gerçekleştirmeye iter. Hayvanların, tıpkı çocuklar gibi saf, temiz ve kötülükten uzak olan dünyaları; bu iki âlemin, ortak bir paydada buluşmalarını kolaylaştırır. Kurtların, kuzuların, eşeklerin, horozların ve daha birçok hayvanın insanlar gibi konuştuğu; âdeta insanlar gibi yaşadığı bu fabllar, eğlenceli satırlarının arasında dikkat edilmesi gereken birçok öğüdü de saklamaktadır.
Orhan Veli Kanık; daima yeniliğe ve değişime açık bir şair olarak, çocukların La Fontaine’in Masalları'nı mutlaka okumaları gerektiğini savunur; bunun üzerine fablların çevirisini sade ve anlaşılır bir üslupla yaparak, kaleme aldığı ön sözünde de bizzat muhataplarına seslenerek çocuklara armağan eder.
Orhan Veli Kanık’ın da dile getirdiği üzere, elbette ağaç yaşken eğilecek; çocuklar, iyi şiirlerle büyürlerse geleceğin aydın ve ince zevkli yetişkinleri olacaklardır.
