Kütahya Çinisinin Büyük Ustası Hafız Mehmed Emin Efendi Cahit Yılmaz

Türk sanat geleneğinde izleri Uygurlara kadar

takip edilebilen çiniciliğin topraklarımızdaki

iki önemli merkezi İznik ve Kütahya’dır. İznik

çinisi Osmanlı sarayının siyasî ve malî desteği

sayesinde gelişmiş, üç asır boyunca çok kaliteli

ve sanat değeri yüksek eserler üretmiştir

(XV-XVII. yy). Ancak Osmanlı

İmparatorluğu’nun zayıflaması ile ihtişamlı

İznik çiniciliğinin varlığı XVIII. asır başlarında

sona ermiştir. Diğer taraftan halkın

ihtiyaçlarına cevap veren üslubuyla Kütahya

çiniciliği, Germiyanoğulları dönemine uzanan

yedi asrı aşkın geçmişiyle günümüzde de

varlığını sürdürmektedir.

XX. yüzyıla gelindiğinde Kütahya çiniciliği

bir canlanma dönemine girmiştir. Hâfız

Mehmed Emin Efendi İznik ve Kütahya çini

desenlerini birleştirerek yeni bir sentez ortaya

koymuştur. Emin Efendi bu üslubu ulusal

mimaride uygulayarak Kütahya çiniciliğinin

ikinci altın dönemini yaşamasını sağlamıştır.

Bu süreçte Kütahya çinisi ile yapılan mimarî

bezemeler camii, mektep, postane, iskele gibi

kamu binalarının yanı sıra özel mülklerde

konak, köşk ve iş hanlarında da sıklıkla

rastlanan bir tezyinat unsuru haline gelmiştir.

Kütahya çiniciliğinin bu dönemde ölümsüz

sanat eserleri verdiği görülmektedir. Nitekim

günümüzde de Kütahya, gelişen teknoloji

ve bilimsel ilerleme sayesinde büyüyerek

çiniciliğin ülkemizdeki tek merkezi olmaya