Kurumsal Hayatın Sahne Tozu Ismail Kazan

. Sabahın ilk ışıklarında kalkıp, hazırlanarak yola revan olup işe gitmenin zor
olduğu günümüzde, sabah işe giderken dinlediğimiz bir şarkı günün kaderini
nasıl belirler?
Mesainin ilk saatlerinde, çalan bir telefon, gelen bir mail, planlanan işlerin
yarattığı stres, yapılacak toplantılar derken hayatın içinde kaybolup gidiyoruz.
Yıllar içinde gönlünce bir hayat yaşayamamanın verdiği hüzün ile çalışmak
zorunda olduğumuzu kendi kendimize hatırlatır “İyi ki bir işim var” der, Allah’a
şükrederiz.
Dolmuşla, servisle veya arabayla işe giderken radyoda çalan ilk şarkı ya da

çalma listenizde dinlediğiniz ilk şarkı dilimize dolanır ve gün boyu mırılda-
nır dururuz.

Çalışırken, aklımıza bir şarkı takılır ya da dışarıdan bir şarkının sesi yükselir,
o şarkı biz de dinleme hissi uyandırır.

Şirkete adım attığınızda, çalan bir şarkı sizin moral, motivasyonunuzu artırıp, veriminizi yükseltir, şarkıyı dinlediğinizde içiniz neşe dolar; güne daha bir

enerjik başlarsınız.
Güne nasıl başlarsak öyle gider ya, biz güne Nihâvend başlayıp akşam Segâh
bitirelim. Yeter ki gün Hüzzam olmasın.

Departmanda radyo dinleyen ya da bir çalma listesi oluşturan arkadaşımıza “Sıradaki eseri sana armağan ediyorum,” diye şakalaşır, “Sırada acaba hangi

şarkı olacak? “ diye şarkılardan fal tutmaya çalışırız.

Pazartesi sendromuna, strese, heyecana, mutlu anlarımıza, kederimize, iliş-
kilerimize her şeye iyi gelen bir şifa kaynağıdır musiki.

Çalışma hayatının koşuşturmacasında, şarkıların bize gösterdiği “bilgelik”
yolunda, hep birlikte aynı şarkıda buluşalım.

Haydi, şimdi sevdiğiniz bir makamdan, dinlemeye doyamadığınız bir sanat-
çının sesinden, güzel bir şarkı açıp dinleyelim.

Sıradaki eser tüm sevdiklerinize gelsin.
Sahi, günün şarkısı neydi?