Kıyamet Gösterisi Terry Pratchett, Neil Gaiman

Dünya Fantazi En İyi Roman Ödülü Adayı
 
Locus En İyi Fantastik Roman Ödülü Adayı
 
İNANMAK KIYAMET YALNIZCA BİR KERE KOPAR. SEN YANLIŞ YAPMAYI BIRAKANA KADAR TEKRAR TEKRAR DENEMENE İZİN VERMEZLER.
 
Havada Kıyamet kokusu var. 1655 yılında yazılmış ve şimdiye kadarki en
doğru kehanet kitabı olan Cadı Agnes Çatlak’ın Kat’î ve İsabetli Kehanetleri’ne göre, cumartesi günü dünyanın sonu. Önümüzdeki cumartesi.
Akşam yemeğinden hemen önce.
 
İyilik ve Kötülük orduları toplanıyor. Atlantis yükseliyor. Kurbağalar yağıyor.
Öfke artıyor. Deccal uyanıyor. Kısacası, her şey Büyük Plan’a uygun ilerliyor gibi. Yalnız ufak bir pürüz var. Binlerce yıldır insanların arasında yaşayan ve onların hayatına uyum sağlayan, birazcık müşkülpesent bir melek ile sefahat düşkünü bir iblis bu coşku dolu ânın gelişini hiç de iple çekmiyor.
 
Melek Aziraphale ve İblis Crowley, Kıyamet’i durdurmak istiyorlarsa Deccal’i (kendisi gayet tatlı bir oğlan çocuğu, tanısanız seversiniz) ortadan kaldırmak zorunda. Ama görünen o ki, birileri Deccal’i yanlış yere göndermiş.
 
“Neil Gaiman hikâyelerle dolu bir hazine sandığı ve elini hangi işe atsa biz kârlı çıkıyoruz.”  – Stephen King
 
“Gaiman, zengin bir hayal gücüne ve büyük konuları ustalıkla anlatma yeteneğine sahip.”  – Philip Pullman
 
“Kıyamet daha önce hiç bu kadar eğlenceli olmamıştı.”  – Clive Barker