Kent Ve Maneviyat Seyfettin Erşahin

Zaman Ve Mekân Boyutlarında Yaşayan İnsan, Eşyaya Ve Olaylara Bu Çerçevede Şekil Ve Anlam Vermiştir. İnsan, Yeryüzü Hayatıyla Birlikte Başlayan Barınma İhtiyacını Da Zamanın Ve Mekânın İmkânları Ve Anlayışları Çerçevesinde Karşılamıştır. Dünden Bugüne Gelişen Konaklama Ve Yerleşim Yerleri, Maddi Ve Manevi Boyutlarıyla Kovukta Başlamış; Sonra Kulübeye, Akabinde Konuta/Eve, Ardından Konağa Nihayetinde De Apartman Ya Da Rezidanslara Geçilmiştir. Bir Konut İle Başlayan Yerleşme; Köyden Kasabaya Oradan Da Kente/Şehre Doğru Genişleme Ve Gelişme Basamaklarını Çıkmıştır. Bu Yapılaşmada Evin “Yuva”Ya, Kasaba Veya Kentin De “Memleket”E Dönüşmesi Onlara Katılan Ya Da Atfedilen Mana İle Gerçekleşmiştir. Bu Bağlamda Öne Çıkan İki Kavram Kent/Şehir Ve Maneviyattır.