Kayıp Mahalle Zehra Ünüvar

Gece yarısı kapımız çalınınca hepimiz yerimizden sıçradık. Babam hemen avluya koşmuş olmalı. “Kim o?” dediğini duydum.

“Polis! Açın kapıyı!” denince, yerimde titremeye başladım. Babam sokak kapımızı açtı. Evimizin içi polis doluverdi. Şöyle bir dolandılar. Başlarındaki polis, iki arkadaşını bizim evde görevlendirerek gitti. Babama hiçbir şey söylemedi.

“Dikkatle her noktayı arayın!” dedi. “Önemli bir şey bulursanız hemen seslenin!”
Sokakta da polisler vardı. Komşulardan gelen seslerden anladığımıza göre, hepimizin evi gece baskınına uğramıştı.

“Biliyor musun azizim, Atlantis’i bulsam bu kadar sevinmezdim” dedi Oğuz Abi. “Ben burada kayıp mahalleyi buldum. Annemin yıllardır sayıkladığı kayıp mahalleyi!”
Gerçekten saklı bir değer ortaya çıkmıştı. 
Arı gibi çalıştı herkes. 
Her evde başka bir renk ışılamaya başladı.
Evlerdeki eski eşyalar ortaya çıktı. Meğer onlar ne değerliymiş!