Kar Sesi Bahaettin Karakoç

Bir akvaryumda dinleniyor haziran güneşi 
Yer kavak gök kavak 
Yazla kış arasında sallanıyorum 
Kavaklara rüzgârlara uyarak 

Kiraz kırmızısında utangaç pusan 
Kekliklerin gagaları terliyor mercan mercan 
Dörtnala koşan bir küheylandır zaman 
Yakın ve uzak 

Hareket yok, eşyada biçim dersen 
Benek benek nokta ve sağır bir ünlem 
Bir sonsuz beyazlıktır tek gündem, 
Seğiren tek yaprak 

Her sancılı düşte bir doğum bestesi 
Ardından bastırıyor canım kar sesi 
Yüreğimin böyle gürlemesi, 
Kader çizgimde pembe bir duvak. 

Kapımı her zaman açık tutuyorum 
Kar sesinde at kişnemeleri duyuyorum 
Dört mevsimi karla yoğuruyorum 
Her gün yüreğimi yorumlayarak. 

Saklayacak neyim kalmış ki sır diye? 
Bir kalıpta bölünmüşüm ikiye 
Besliyorum her sevgiyi etimde, kemiğimde 
Çoğaltarak, duyarak 

Bir akvaryumda dinleniyor haziran güneşi, 
Yer-gök ak kavak 
Kavaklar donmuş, çiçekler a