Ürün Açıklaması
Mehmet Emen Erişirgil’in İslâmcı Bir Şairin Romanı: Mehmet Âkif İsimli Eseri, Âkif Hakkında Bugüne Değin Yazılmış En İyi Kitaplardan Birisidir. Âkif’le Şahsi Dostluğu Ve İş Arkadaşlığı Da Bulunan Yazar Bu İncelemesinde Âkif’e İlişkin Şahsi Gözlem Ve Kanaatlerini Objektif Verilerle Birleştirmiş, Kitap İlk Defa Türkiye’de Yeni Bir Dönemin Başladığı Yıllarda (1956) Yayımlanmıştır. Prof. Dr. Aykut Kazancıgil Ve Prof. Dr. Cem Alpar Tarafından Yayına Hazırlanan Bu Eser Âkif Hakkında Birinci El Gözlemleri Yansıtan Eşsiz Bir Kaynaktır: “Ders Vermek İçin Gece Kaldığı Yerlerden Biri Meşhur Ratip Paşa’nın Köşkü İdi. Bu Köşktedir Ki İlk Defa Cenap Şahabeddin İle Tanıştılar. Cenap, Âkif’i Görünce Onun Servet-İ Fünûn’da Çıkan Bedayi-Ül Acem Başlıklı Tercümelerini Hatırladı; Belki Samimi Olarak Belki Laf Olsun Diye, O Tercümeler Ne Güzel, Şeklinde Âkif’i Methetti; O Sözü Bitirince Yanındaki Kardeşi Nusret Başladı Âkif’i Övmeye. Âkif’in Yüzüne Karşı Âkif’i Övmek Yok Mu, Onun En Sevmediği Bu İdi. (…) Bir Gece O Köşkte Yatarken Mehmet Ali, Âkif’e Quo Vadis’in Fransızcasını Veriyor. (…) Âkif, O Gece, Kitabı Bitirmek İçin Çok Az Uyumuştur. Fakat Eseri Bitirememiş. Sabahleyin Kalktığı Zaman, Salonun Bir Köşesine Oturmuş, Bunu Bitirmeye Çalışıyormuş. O Sırada Cenap Gelmiş, Âkif’in Elindeki Kitabın Ne Olduğunu Sormuştu. Öğrenince Yumruğu İle Burnunu Kapatarak: -Quo Vadis’i Okuyorsunuz, Siz… Fransızcasını!... Diye Tuhaf Tuhaf Âkif’in Yüzüne Bakakalmıştı. O Bunu Hiç Unutamamıştır. (…) Yıllar Ve Yıllardan Sonra İlk Defa Ratip Paşa Konağı’nda Tanıdığı Cenap Şahabeddin, Âkif İçin Şunları Yazacaktır: ‘Tevazua Bürünmüş Bir Kalender Besaleti İle Babıâli Yokuşu’nda Onu Görenler, Kim Bilir Hangi Mekteb-İ İptidainin Kavaid Yahut Dürriyekta Hocasıdır, Derler. Kimse Tahmin Etmez Ki O, Bizim Yalnız Asrımızın Değil, Hatta Tarihimizin En Büyük Destan Şairi Olsun. (…) Âkif Bey’in Sanatı, Sehl-İ Mümteniye Tecevvüh Etmekle O, Selamet-İ Zevke En Muvafık Yolu Bulmuş Oluyordu Ve Hayret Edilecek Nokta Şudur Ki Sanatın Bu En Çetin Ve Dar Yolunda Şair Hiç Şaşmadı. Safahat Silsilesi Emin Bir Başarı Silsilesidir. O Silsilenin Altıncısını -Ki Müellifi Asım Unvanını Vermiş- Edebiyatımızda Benzeri Olmayan Bir Abide Tanımakta Tereddüt Etmiyorum.’ Cenap Bir Başka Yazısında Da Şunu Diyecekti: “Şiir-İ Millî Namiyle Irkımızın Rüsum Ve An’anatına Ait Neşideler Kasdediyorsak Peşinde Boyun Eğeceğimiz Bir Dâhi Şair Görüyorum: Mehmet Âkif. Hiç Kimse O Kadar Sâf Ve Şeffaf Bir Beyan İçinde Millî Manzaraları Teşhir Etmemiştir. Türk Ve İslâm Ruhu Safahat’ın İlhamının Beşiği Oldu. Edebiyat Tarihi Şimdilik Büyük Âkif’ten Daha Büyük Bir İslâm Ve Türk Şairi Tanımaz.”
