Insanı Insan Acıtır Yelda Kırçuval

Esaret, değişime direnmenin bir sonucudur ancak.

Terk edememek, gidememek, saplanıp kalmak, vazgeçememek, değiştirmeyi göze alamamak, yeniden başlamaktan kaçınmak, sistemin dişlilerinden biri olmaya razı olmak güvensizliğin değil, korkunun bir tahakkümüdür sadece...

Özgürleşmek için geç değil... Lakin uçurtmanın ipini kesebilmek gerekir önce. Çünkü uçurtmalar, iplerinden özgürleştiklerinde yükselebilirler.

Leyla, boşandıktan sonra içine düştüğü boşlukla baş edemediği gerçeğiyle yüzleşir ve hayatında ilk kez bilinmeze doğru yürümeye karar verir. Bırakmaktan korktuğu her şeyin kölesi haline dönüştüğünü kaybolduğu ormanda, kar yolları kapayınca fark eder.

Yeniçağın mutluluk ve başarı odaklı bireyinin başarısızlığa ve acıya karşı nasıl da zayıf bir bağışıklıkla mücadele ettiğinin sert, yalın ve gerçekçi bir öyküsü İNSANI İNSAN ACITIR...