Imparatorluk Çağının Osmanlı Sultanları 3 (1648 - 1757) Abdülkadir Özcan

Bir buçuk asır süren kuruluş döneminin ardından bir buçuk asır kadar da cihanşümul bir sayeset izleyerek genişleme ve yükseliş devri yaşayan Osmanlı Devleti , 16. yüzyıl sonlarından itibaren iç ve dış etkenlerle güç kaybetmeye başlamıştır. 17. yüzyıl ortalarında baba oğul Köprülüler'in idaresinde tamamen toparlanan Devleti-i Aliyye , Merzifonlu Kara Mustafa Paşa'nın Viyana'ya yönelik askeri hareketı ile başlayan ve Kurtal İttifak devletleriyle pek çok cephede yıllarca süren savaşlarda büyük topralkar kaybetmiştir.

Karlofça Antlaşması'ndan sonra geleneksel kanun-ı kadim anlayışının dışında arayışlara başlanmıştır. 18. yüzyılın ilk çeyreğinde kaybedilen toprakların geri alınması için önce Rusya'ya , sonra da Venedik ve Avusturya'ya yönelik hamlelerden kalıcı sonuçlar alınamamıştır. Son başarılı Belgrad Antlaşmları ile başlayan uzun barış döneminde mevcudu muhafaza siyaseti ve askeri ıslahat girişimlerilye devlet eski gücüne kavuşturulmak istenmiş, fakat kalıcı başarılar bu sefer de elde edilememiştir.

Bu kitap 1648 - 1757 yılları arasının askeri ve siyasi olayları 4.Mehmed , 2. Süleyman , 2. Ahmed , 2. Mustafa , 3.Ahmed , 1.Mahmut ve 3. Osman gibi yedi padişahın biyografileri çerçevesinde ele alınmaya çalışılmıştır.