Imparatorluk Çağının Osmanlı Sultanları 2 Feridun M. Emecen

Osmanlı tarihçiliğinde Kanuni Sultan Süleyman'ın saltanatının ardından genellikle bir duraklama dönemi yaşandığı yaygın bir kanaat haline gelmiştir. Bunun en büyük sebebi olarak otoritesi sarsılmış, güçsüz, artık sefere çıkmayan padişah tipleri gösterilir. Bununla beraber Osmanlı siyasi tarihinin gelişme çizgisine dikkat edildiğinde bunun belirli bir ölçüye göre değerlendirilemeyeceği, pek çok parametreyi göz önüne almak gerektiği, böyle bakıldığında duraklama döneminden söz edilmeyeceği ileri sürülür. Öte yandan saltanat sistemi açısından muktedir padişah söyleminin yerini bu dönemde artık hanedanın bizatihi kendisinin almaya başladığı farkedilir. Bu bağlamda Kanuni Sultan Süleyman'dan sonra tahta çıkan Osmanlı sultanlarının devletin işleyişindeki rollerini almak için onların şahsi dünyalarını ortaya koymak ve meydana gelen siyasi olaylar karşısındaki tavırlarını tespit etmek önemli görünmektedir. Bundan hareketle bu kitapta Kanuni'den sonra 1566-1648 yılları arasında tahta çıkan sekiz padişahın şahsi biyografi ve dönemlerine yer verilmiştir. Ele alınan biyografiler 2. Selim, 3. Murad, 3. Mehmed, 1. Ahmed, 1. Mustafa, 2. Osman, 4 Murad ve Sultan İbrahim'e aittir.