Heybe Fatih Duman

Benim sözlüğüm bu. Kelime defterim. 
Ama öyle her kelime değil benim olan, benimle olan kelimeler bunlar. Kimin ne anladığına, sözlüklerin onun hakkında neler yazdığına hiç aldırmadığım güzel olduğu için ya da öyle söylendiği için bilinen değil ben sevdiğim için güzel olan ve hatta benden başkasının bilmesinden dahi korktuğum kelimelerim. 
Ne suçu var mesela diyorum “ayrılık” kelimesinin de boynuna bunca yükü yüklemişler? Neden ona bu kötülüğü etmişler ki? Sonra ilk defa “aşk” diyen insanın bu üç harfi nereden bulduğunu neden böyle olduğunu ve hatta hangi sevgiliye tutulduğunu öyle merak ediyorum ki.
İşte şimdi sana kelimelerimi veriyorum kâri. En kıymetlilerimi. En derinde sakladıklarımı ve ardına en çok saklandıklarımı sana veriyorum.