Hayat Oyunla Başlar 0-3 Yaş Gözde Erdoğan

“Çevrenizde oyun oynamayan bir çocuk varsa çocukluğu elinden alınmıştır.”

Çocukluğunuzu hatırlar mısınız?
Peki çocukluğunuzla ilgili anılarınız nasıldır?
Olumlu?
Olumsuz?
Hepimiz çocukluğumuzla ilgili pek çok anı biriktirdik. Zorlu ve engebeli yollardan geçtik. Kimimiz güzel anılar biriktirdik, kimimiz kötü… Çocukluğunuzda oynadığınız oyunlar aklınızda mı hâlâ?
En sevdiğiniz oyun neydi?
Sürekli oynadığınız oyuncaklarınız hangileriydi?
Belki çocukluğunuz boyunca sadece bir oyuncağın hayalini kurdunuz.
Neydi o oyuncak?
İlk paranızı kazandığınızda gidip o oyuncağı satın mı aldınız yoksa vaz mı geçtiniz?
Peki sizin zamanınızda sokaklar tekin miydi?
Ebeveyniniz sizi ekmek almanız için fırına gönderir miydi?

Ben fırından taze çıkan ekmeklerin beyaz kısımlarını çok severdim. Her seferinde babamın başını sallayıp gülümseyerek söylediği, “Bizim eve fare girmiş,” sözlerine kıs kıs güldüğümü dün gibi hatırlarım… Şimdi kaçımız çocuklarımızı 7-8 yaşından önce güvenlikli sitelerde ve semtlerde oturduğumuz halde fırına bir başına yollayabiliyor?

Maalesef bu artık pek de mümkün değil, çünkü  sokaklar öldü.
Oyunlarsa yalnızca bir ekranın karşısında devam ediyor.
Hadi şimdi gelin birlikte geçmişe gidelim.
İndirelim tozlu raflardaki anıları…
Bu anılar öncelikle sizler için, sonra da çocuklarınıza aktarılacaklar listesine eklenmek için olsun…