Hayalet Yeşeriyor - Gülseli Inal

Hayalet Yeşeriyor*, Gülseli İnal, şiir, 144 sayfa, 13,5 x 21,5 cm, Haziran 2021, 1. basım. ISBN 978-605-9626-38-5 (Ergin İnan'ın desenleriyle)

*Bu kitap 500 adet basılmış ve tüm nüshaları numaralanmıştır.

Şiirlerinde insanın varoluşsal sorunlarını, felsefi, mitolojik ve metafizik düzlemde ele alan, kendine özgü görkemli, fantastik bir dil evreni kuran, 1985’te yayımladığı ilk şiir kitabı Sulara Gömülü Çağrı‘dan bugüne şiirini ayrı bir hat olarak belirginleştiren, Türk şiirinin önemli şairlerinden Gülseli İnal Hayalet Yeşeriyor adlı yeni şiir kitabıyla okuru benzersiz şiir dünyasına davet ediyor. Şiirlere ressam Ergin İnan’ın desenleri eşlik ediyor.

* * *

“Gülseli İnal; sezgiler dünyasında şiir dilinin olgunluğunda, apayrı bir ince duyarlılıkta gezinen ve bizleri gezdiren yeni bir kişiliğin eşiğine varmış bir şairdir.” 

Vedat Günyol

“Gülseli İnal’ın şiiri ilginç olmayı sürdürüyor. İlginç çünkü günümüzde yazılan şiirin oldukça dışında seyrediyor… Bereketli bir kaynaktan kalkarak imkânlı bir şiir geliştirmiş İnal.” 

Haydar Ergülen

“Bir yanıyla doğayla, mitolojiye uzanan, varoluş sorunlarını araştıran, bir yanıyla ise doğal insani tutkuların peşinde mistisizmde uç veren bağımsız bir şiir yazıyor.”  

Mehmet H. Doğan

“Her Gülseli İnal dizesi, gitgide şiirini daha çok kaybeden yaşama yakılan ağıtın birer yapıtaşıdır. Onun şiirlerini kurarken kullandığı bu yapıtaşları adeta birer karanlık mücevherdirler. ‘Güneşin genç olduğu yıllar’dan bu yana biriktirilmiş hüznün birer imgesidirler. Birer karadeliktirler. Çekim gücüne dayanılmaz birer sözel evrendirler. Sadece felsefenin şiir kılığına girmiş birer yansısı değil, aynı zamanda antik söylemden, kozmik varoluşa kadar uzanan başı sonu belirsiz bir imler evreninin ifadelendirildiği balladlar bütünüdürler…” (Melek Kolonisi, arka kapak yazısı)

Kitaptan tadımlık bir şiir:

Dinmek bilmeyen fırtınanın baş rüzgârıydım
yeşil çayırlara sindim
mezarlardan fırlayan kemiklerle
bereketini paylaştığım yerkürenin
nimetlerini yaşayan ben
Logos’un mantığıyla yere çakılmıştım

Verev geçişlerle esen fırtına
topladı bir süre
ölülerin anılarını
ayakları yerden kesen ayin
kara sözün elçisi oldu
toprağa sinen lanetin erki

Delik deşik olmuştu yer ve gök
hasetler gözlerini bırakmıştı
eski kuyuya
dallardan ah çeken dudaklar sarktı
ifrit dans ediyordu