Güz Gülleri

Yıllar dökülür gözlerimden, ben hâlâ, bilmem yılları, saymayı. Nasıl da eskimiş karmaşa geçen kum saati, yerinde duramayan seneler... Ömrüm, kocaman taş yığınız olmuş, yıllarım, kayıp desen hepsi, yitik şimdi... Güz mevsimizi bilirim bir tek bir de, yıkık olan, talan olmuş yılardan, kalma anılarımı. Bir sırlı ayna misali saklar anılarımı, hayallerimi, karışır tüm yaşanmışlıklar, yaşanılası anılar... Sokak kaldırım taşlarına, her gelen acımadan üzerine üzerine basıp geçer, canım yansa sesim çıkmaz! Bana yıllarımı sormayın, eskimiş çınar yaprakları gibi savunurdum, yaşananları, yaşanmamış, ne varsa...! Şimdi gözlerime dökülür tek tek eski, eskimeyen anılar...! 
19.05.2018