Gün'eş'im

Öten bir kuşun kanadını çırpması kadar sevdim seni. 
Üşüyen ellerimle, yüreğimi titreten sen kadar 
Ayaz bir gecede bitmeyen sabah kadar 
Denizin üzerinde bir gıdım simit bekleyen martı kadar… 
Akan bir şelalenin suyu gütmeyen yatağı kadar 
Bir orduya meydan okumuş askerin umudu gibi 
Yıllar sonraki ayrılıktan vuslat gibi 
Kuruyan bir yarının dinmeyen sızısı gibi… 
Oğlunu intihardan döndüren babanın sevinci gibi 
Asırlar boyu sönmeyen halkın bağımsızlığı gibi 
Ölümden dönen idamlık mahkumun sevinci gibi 
Bir çocuğun hayata gözlerini açışı kadar sevdim seni. 
Sevdim işte ne bileyim, öyle masum, çaresiz 
Yarın kaybedecek huzur gibi anlayacağın manasız 
Bir kurşunun kalbimi delip geçeceğini bile bile 
Senin olmadığın bir dünyadan 
Bu kahpe hayata elveda diyeceğini bile bile…