Güldüren-Düşündüren Fıkralar - Ali Adil Atalay Vaktidolu

FÜZE SİGORTALIYDI

1994 yılı Türkiye uzaya bir uydu fırlatacak, medyadan duyuluyor. Halk  ozanı Vaktidolu’nun yanına misafirleri toplanırlar. Muhabbet ederler.  Bir ara söz fırlatılacak uyduya gelir. Vaktidolu’nun fikrini sorarlar: -Siz ne diyorsunuz? Şimdiye kadar geç kaldık, Eğer Yüce Atatürk sağ olsaydı, Avrupa’dan  evvel, bizim uydularımız şimdi uzaydaydı. Gene de çok sevinçliyim.  Yurdumuzdan uzaya bir füzenin yerleşmesi gurur kaynağımızdır. Fakat  çok da düşündürüyor beni. Misafirler nedenini sorduklarında: -Basından duyduğuma göre, füzeye Atatürk’ün ismi ile bu günkü hükümet  başkanlarının isimleri de yazılacakmış. Misafirler: -Yazılmakla ne olur? -Çok şeyler dostlar, çok şeyler olur!... -Nasıl derler. -Bugünkü hükümet Atatürk’çüyüm diyor. Gerçekten Atatürkçü iseler füze  menziline oturur. Yok, sahte Atatürk’çüler ise kısa devre yapar, mutlaka  infilak eder. Aynı günün akşamı televizyonda uydunun fırlatılışını seyretmek için  anlaşırlar. Vaktidolu mühim bir toplantıya gitmiştir. O gece televizyon  seyredemez. Sabah erken işe gelir. Bir gün evvel konuştuğu dostlarını  sabahın köründe, kapıda kendisini beklerler bulur. -Hayrola!... Nedir demeye kalmadan misafirleri bir ağızdan: Vaktidolu ne yaptın? Sen müneccim misin? Füze infilak etti. Vaktidolu “Eyvah!...” diye bir nara atar. -Niçin böyle korktun? -Füze çok pahalıydı da. Arkadaşlarının biri İsmail Şıh sakin sakin cevap verir: -Korkma Vaktidolu korkma Füze sigortalıydı…