Gece Öylesine Dökülür Çöllere Hüseyin Kerim Ece

Hayat uzun bir yoldur demişti bilge adam
Gördüm, tecrübe ettim, bir daha anladım
Ama gördüm ki sınır uzak değil, şöyle bir adım
Gök kubbenin altında ne tavan var, ne de dam
Gece gündüz peşpeşe bir devran sürer gider
Gece gündüzü, gündüz geceyi dürer gider
İnsan; bir yanı bahar, diğer yanı zemheri
Bir yanında melekler güler, öbür taraf; nar
Bir gözünde karanlık, diğerinde nur yanar
Hayat savaşı işte üç ileri bir geri
Hayat bir ırmak gibi her an akar gider
Bir göz kırpması kadar, bir an bakar gider
İşte, gece çöllere öylesine dökülür
Ne kimse duyar bunu, ne hesabı bilinir
Gün doğunca gecenin izi bir bir silinir
Ufuk nûra bürünür, kara lekeler ölür
Her bir yüreğe nice umutlar dolar gider
Çok sevilen gülleri aniden solar gider