Ermiş Halil Cibran

Halil Cibran… Sadece anavatandan değil anadilden de sürgündü; 
"...rüzgâr bir an için durduğunda başka bir kadın taşıyacak beni." 
Dil'den sürgün, Aşk’tan sürgün, Sıla’dan sürgün…
Aşkını mektuplara, sılasını kitaplara yazdı…

Kendisini götürecek gemi limana yanaştığında, Almustafa yalnızlığının tepelerinden iner ve surların içinde pazar yerinde, panayır sineklerinin arasına değil, halkın arasına karıştı. Doğu’nun ışığını Batı’ya taşıyan Orfe'nin kentiydi burası. Dağla okyanus arasında, kendisini başka bir kadının rahmine götürecek olan gemiye binmeden önce Mustafa yalnızlığının yükünü bu kente boşalttı, yeniden doğmadan önce, öldü. 

Elinizdeki kitap işte bu yük, bu ölümdür.

Yolculuğa hazır mısınız?