Ergenlik Ve Genç Yetişkinlik

Kendi çocuklarım erinlikle birlikte bireyselleşme çabasına girdiğinde bu dönemin gerçek bir başkalaşım (metamorfoz) olduğunu izledim. İki tarafta birbirine yabancılaşıyordu. Elinden tutup gezdirdiğiniz, sizin beğenilerinizi dünyanın en güzeli olarak kabul eden çocuğunuz birden elinizin altından kayıp gidiyordu. Çevremdeki anababalar da aynı serzenişte bulunuyordu. Peki neden? Neden hep çocukluk üzerinde durmuştuk ve bu ergenlik döneminin önemi bize yeterince aktarılmamıştı? Neden bizim gençliğimiz şimdikilerden farklıydı? Neden öğretmenler öğrencilerini tanımıyordu? Üstelik te bu kadar yoğun bir genç nüfusun olduğu bir ülkede.