Ebruli Lanetler Yeliz Yıldız

“Adım kadar ebruli bir rüya gibiydi hayat denen sahnede bendenize ayrılan yer. Evlatların kimi

önümden öylece geçip gitti, kimi seyirci koltuklarını kâh doldurup kâh boşaltmakla yetindi. Kimi ise

sahneme çıkıp oyundan bir renk, bir perde olmayı seçti. Perdeler belki de büsbütün başka

renklerdeydi ancak her birinden ayrı ayrı yansıyan nurun ebeveyn gözlerimde bıraktığı duyum hep

aynıydı, hep aynı kaldı. Hepsi evlat rengindeydi işte, bilmem ki nasıl anlatılır?”

Ebruli üç katlı, altı daireli bir apartmandır. Yegâne görevi, evlatları bildiği apartman sakinlerini

gözetleyip korumak olan Ebruli’nin elbet en büyük mücadelesi de onlara musallat olan iblise karşı

koymaktır. İyilik ile kötülüğün savaşında kazanan mutlak bir bedel ödeyecektir, tüm çetin savaşlarda

olduğu gibi…

Yeliz Yıldız yeni romanında taş duvarların içine insana özgü temalar ekleyerek, maddelerin de

ruhunun olup olmadığını, yaşama müdahalelerinin sınırlarını sorguluyor. Taş duvar dediklerimizin saf

taştan yapılmadığını; onların da içine bir us, bir zihin üflendiğini gözler önüne seriyor.