Dünlerimi Alın Benden Zuhal Ay

Mesela iğde ağacını özlemiştim. Furkan abime bardak bardak su taşımayı özlemiştim, Nurten ablamla eğri büğrü ekmek yapmayı özlemişim. Hatta Sait abimin olur olmaz yere popoma attığı tekmeleri bile özlemiştim. Annemi... Annemi özlemiş miydim bilmiyorum. Beni amcama hediye ederken hiç düşünmedi, üzülmedi de. Ben annemin bağış yapabileceği herhangi bir şeyiydim. Adım yok sadece somut bir varlık. Ama ben çocuktum ve annemi de özlemiştim. O bize hiç sarılmazdı, ben bazen gider boynundan sıkı sıkı sarılır koklardım. Yüreğinde anne sevgisi ve şefkati yoktu belki, fakat o herkesin bildiği anne kokusu vardı. İşte ben sanırım annemin suretini değil de elinde olmadan sahip olduğu o anne kokusunu özlemiştim...