Devrilen Kazan M. Turhan Tan

Osmanlı tarihinin en kanlı dönemlerinden biri.
Devletin ordusuyla savaştığı, İstanbul sokaklarında yeniçeri terörünün kol gezdiği zamanlar.
Padişahları katleden, halkı haraca bağlayan, yüzyıllardır adları ülkenin her yanında zorbalıkla anılan yeniçerilerin ocaklarının, Sultan Mahmut ve bu zulümden yılmış halk tarafından başlarına yıkılmasının hikâyesi.
Yeniçeri Ocağı’nın kaldırılması, tarihlerde “Hayırlı Vaka“ diye anılageldi. Bu dönemi, zamanının önemli karakterlerinin şahitlikleriyle Devrilen Kazan romanında okuyacaksınız.
’Dut mu yuttun bülbül mü yoldaş“ dedi, “neye susuyorsun? Adetin her yerde cır cır ötmekti. Şimdi neden dilini kıstın? işte meydan. Konuş da dinleyelim. Yoksa niyetin ocak yıkılınca ortada kalacak viranelikte mi ötmektir? Eğer öyle düşünüyorsan aldanıyorsun. Çünkü o viranelikte ötmek sana nasip olmaz. Ocağı yıkanlar, seni de göçürürler!“
(Tanıtım Bülteninden)