Çocuklar Suçun Nesnesi Olamazlar Kurtuluş Tayanç Çalışır

Çocuk suçluluğuna, çocukların sorunu değil de mevcut düzenin çıkar sorunu gözüyle bakan kapitalist sistem, suç işleyen çocukları yasalarla baş başa bırakma eğilimindedir. Çocuk suçluluğunu yalnızca hukuk dünyasının bir sorunu olarak görür ve bu nedenle çocuk suçluları hukukla terbiye etmeye çalışır. Onun sosyal, ekonomik, psikolojik ve sosyolojik bir sorun olduğunu bilir, ama görmemeye çalışır. Çünkü kendini üretmesi için suç ve suçluluğun da kendini üretmesi gereklidir.

Çocuk ve suç kavramının yan yana gelmesi, insan aklının doruklarda olduğu günümüz dünyasında, adalet, vicdan ve insanın varoluşunun mevcudiyetiyle çelişki içerisindedir. Bu çelişki de net bir şekilde ortaya koymaktadır ki, mevcut sömürü düzeninin, çocukları pozitif hukuk kuralları karşısında bırakın dolaylı tümleç olarak görmeyi, cansız bir obje olarak gördüğünün resmidir.