Çocuk Teslimi Ve Çocukla Kişisel Ilişki Kurulması Muhammed Seyit Imir

Çocuklar, modern hukuk sistemlerinin tamamı tarafından korunmaya değer özel bir insan topluluğu olarak değerlendirilmektedir.Nitekim çocuklar toplumların geleceğidir ve zihinsel, ruhsal, fiziksel manada gelişimlerini henüz tamamlamamışlardır. Bu nedenle konunun çocuk olduğu hukuki durumlarda çocuğun ve çocuğun üstün yararının korunması esastır.

Çocuk teslimi, mahkemeler tarafından velayete ilişkin verilen kararlara binaen, çocuğun yükümlü olandan alınarak hak sahibine verilme sürecini ifade etmektedir. Çocukla kişisel ilişki kurulması ise mahkeme kararına binaen velayeti elinde bulunmayan ya da velayet kendisine bırakılmamış baba ve annenin yahut diğer üçüncü kişilerin çocukla belirli süre ile görüşmesini ya da birlikte kalması sürecini ifade etmektedir. Çocuğun üstün yararının korunmasının en önemli olduğu konuların başında çocuk teslimi ve çocukla kişisel ilişki kurulması hususu bulunmaktadır. Nitekim bu hususta çocuğun velayetin konusunu oluşturan bir nesne olduğu anlayışı artık yerini haklarına saygı duyulması ve korunması gereken bir özne anlayışına bırakmıştır. Bu anlayışta özellikle yasal düzenlemelerde kendini göstermiştir.

Kural olarak evlilik birliğinin ortadan kalkması ile çocuk teslimi ile çocukla kişisel ilişki gündeme gelmektedir. Kural olarak çocuğun gelişim sürecini yaşadığı, korunduğu, ihtiyaçlarının karşılandığı ve refahı açısından da en tabi ortam olan aile ortamı artık son bulmuştur ve bunun çocuğun üstün yararı kapsamında mümkün olduğunca telafi edilmesi gerekir.