Bir Ben Bir Yokuş Suat Taşer

İÇERİK TANITIM (Arka Kapak)
“Azizim Taşer… Bilmem Yelken dergisini bir süredir benim yönettiğimden haberin oldu mu? ... Dinamo’dan tut Dağlarca’ya, Aziz Nesin’den Tarık Dursun’a ya da Ceyhun Atuf’a kadar çeşitli arkadaşların yardımı ile tam bir amatör dergisi kişiliğiyle yapıyoruz bu işi… Senden özellikle tiyatro konularında yazılar rica edecektim fakat Baki Süha’nın Cumhuriyet’te yayınladığı şiirleri okuyunca utandım; ben ki daha bir bacakken 1943’teki, Hürriyet (kitabındaki) şiirlerini okumuş ezberlemişimdir, Suat Taşer’in öyle bir kalemde silinmeyecek ozanlardan olduğunu kestirebilmeliydim. Bu bakımdan şimdi büyük ricam, yeni şiirlerinden şöyle hiç değilse iki ya da üç sahife kapsayacak kadar bir miktarı Yelken’e vermek lütfunda bulunman. Ver ki iyice değerlendirelim onları, dosta düşmana gösterelim. Ayrıca tiyatro yazılarını da gönderirsen bizi ihya edersin, aziz dostum.” 

(Mart 1968, Attilâ İlhan)

SUAT TAŞER
1919 yılında İstanbul’da dünyaya geldi. İlkokulu Avanos’ta, ortaokulu Ankara’da tamamladı. Öğrenimine İstanbul Vefa Lisesi’nde devam ettikten sonra Ankara Devlet Konservatuarı Yüksek Tiyatro Bölümü’nden mezun oldu. Ankara Devlet Tiyatrosu’nda uzun seneler oyunculuk, Ankara Radyosunda spikerlik (1942-47) yaptı. İzmir Devlet Tiyatrosu müdürlüğünde bulundu. Bu görevi sırasında konser, film gösterisi, edebiyat toplantısı, açıkoturum gibi çok odaklı ve çok yönlü etkinliklerle Devlet Tiyatrosu’nu bir kültür ve sanat merkezi hâline getirdi. Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Tiyatro Bölümü’nde öğretim üyeliği yaptı.
Şiirlerini 1938 yılından itibaren önce Servet-i Fünûn-Uyanış, sonra Yaprak, Varlık, Adımlar, Pınar, Yığın, Kaynak, Yeryüzü, Yeni Sanat, Seçilmiş Hikâyeler, Ataç, Yeditepe vd. dergilerde yayımladı. Yeryüzü dergisinde yayımlanan “Önce - Sonra” adlı şiiri nedeniyle Türk Ceza Kanunu’nun 142. maddesine aykırı davranmaktan yargılandı ve aklandı. 
Nazım Engin, Reşat Taus, Cemal Arı imzalarını da kullanan Taşer, 1940 kuşağı şairleri arasında yer aldı. Toplumcu düşünceleri dile getiren ilk dönem şiirleri sonraları özgül yaşantılardan da esin alan bireysel dünyalara doğru genişledi. Her iki aşamada da barış ve demokrasi ideallerini imgeleyen parlak söylemi, günlük dili ve argoyu kullanmaktan kaçınmayan keskin yergi biçemiyle dikkat çekti. 
Walt Whitman’ın ünlü Leaves of Grass kitabından bir bölümü Çayır Yaprakları (1951) adıyla Türkçeye çeviren Suat Taşer 1950’den itibaren kendi alanında tiyatro oyunları, inceleme ve eleştirileri kaleme aldı ve çok sayıda çeviriye imza attı. Aşk ve Barış (1961) ve Deli Dumrul (1962) oyunları sahnelendi. Hissedilir bir boşluğu dolduran özgün kitabı Örneklerle Konuşma Eğitimi’ni yayınladı (1980). 
Stanislavski’den yaptığı Bir Karakter Yaratmak çevirisi ile 1982 YAZKO (Yazar ve Çevirmenler Yayın Üretim Kooperatifi) Çeviri Ödülünün sahibi oldu.
Suat Taşer 16 Kasım 1982’de İzmir’de yaşamını yitirdi. 
Vefatından sonra 1983 yılından itibaren anısına, Taşer Ailesi ve Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi işbirliğiyle kısa oyun dalında “Suat Taşer Ödülü” düzenlendi. 
İzmir’in en önemli kültür sanat mekanları arasında yer alan Karşıyaka Bostanlı’daki açıkhava tiyatrosu 1990 yılından bu yana Suat Taşer Açıkhava Tiyatrosu adıyla hizmet vermektedir.