Benim Annem Bir Çiçek Aziz Sivaslıoğlu

Saçları kapkaraydı. Kıvırcıktı. Gözleri iriydi. Onlar da kapkaraydı. O benim sıra arkadaşımdı. Adını merak ettiniz, değil mi? Adı Zeliha. Soyadı Karabulut. Ne hoş bir soyadı. Şiir gibi. Zeliha gibi...
Zeliha cin gibi akıllı bir kız. Dersleri çok iyi. Oyun oynamayı çok sever. Yaramazlık nedir bilmez. Üstelik altın gibi bir kalbi var. Beni hiç kırmadı. Kimseye kötü söz söylemedi. En azından ben duymadım.
Zeliha arkadaşım ya, çoğu beni kıskanıyor. Kıskansınlar, ne yapayım?
Ben kim miyim? Benim adım Barış...
(Kitabın İçinden)