Babam Için Beyaz Bir Kuğu Sibel Eraslan

Bazen Hızır... Sizin ivin rüyaya yatmış bir çocuktur; yetişir. Sankİ çocukluk evimin kapısı acılıyor işittiğim her cümleyle, sanki tüm kırık beyaz bullarım eriyor İşittiğim her nefeste... Kuzguncuk'tan firar etmiş bahar, şimdi şurada aniden peydah oluyor... "İçeri geçelim..." diyor kelebek gibi etrafta dönüp herkesi İçeri buyur eden pervane misali genç kızlar. İçeri, içeri, içeri... Ne güzel bir fce/imeym/ş şu içeri. "Ben hazırım," diyorum kısık bir sesle. 2015 Necip Fazıl Öykü Ödülüne layık görülen Sibel Eraslan uzun bir aradan sonra öykülerini Babam İçin Beyaz Bir Kuğuda topladı. Kadın olmak, kendi çocuğuna, başka çocuklara, hatta anneye babaya anne olmak, yazmak, sanata tutunmak, yalnızlıkların, hastalıkların ıçmden geçerken hayatı bir öykü gibi yaşamak... Odakta olanların, odağın dışında kalanların, henüz anlatılmamış kadınların hikayesini anlatmak... Bu, hayattır. Ve böyledir...