Aurora'nın Incileri Nermin Bezmen

Kocamın sevgilisine çıplak bedenimle sarılıp yattığımdan dolayı hiçbir zaman pişmanlık ve utanç duymadım. Tam aksine, bu duyguların bazen lüks olabildiğini anladım. Ertesi gün, Nigel’ın son nefesi, o uzun uyku tünellerinden birinde takılıp kaldı. Bir meteor gibi girdiği hayatımı, aynı süratle terk etmişti. Ama yumuşak, alıngan teninin izi bende kalmıştı. Bedeni güverteden okyanusun derin sularına bırakılırken sağ göğüs başımın sızladığını hissettim. Sanki emzirdiğim bebeğimi, ölümün ıslak, soğuk derinliğine bırakıyordum.
Doksan altıncı yaşında son uykusuna dalan Hüma, geride bıraktığı hatıratındaki sırlarıyla ailesini derinden sarsmıştı. Ama anlatacakları bu kadar değildi.
New York’ta bir bankanın kasasında duran ikinci defteri bulmasını torunu Hüma’ya vasiyet etmiş ve ona tiyatro oyunu gibi hazırladığı bir yolculuk armağan bırakmıştır. Şimdi, genç kadın babaannesinin sırlarının peşinde, süresi, sonucu, dönüşü belirsiz bir serüvene başlamak üzeredir. Bildiği bir şey vardır. O da babaannesinin şu sözleri: “Hayatını kendi seçtiğin gibi yaşarsan senin olur, unutma!“
Aurora’nın İncileri Nermin Bezmen’in Sır kitabında ustaca kurguladığı, aşkla, tutku ve cesaretle örülmüş bir hayatı bu kez torun, genç Hüma’nın kendini keşfedişindeki yol haritasına dönüştürüyor. Sır’ın ikinci perdesi açılırken Hüma için de bilinmezlerle dolu bir yolculuk başlıyor.
(Tanıtım Bülteninden)