Annemin Kızı -Nilüfer Al

Kitap  Tanıtım Yazısı : 

Jülide ve Çiçek Göçmen kızlarıydı.Aile,geçmişinin anılarını,taşıyabildikleri eşyalarının arasına
yükleyip Bursa 'ya göçmüşlerdi.Selanık' ten Silistre 'ye bağlar kurmuş ,oralarda azınlık,buralarda
göçmen denilen insanlardı.
 
  Jülide ,babasının üzerine geçirdiği görünmez kafesle büyümüş; şarkılarını, umutlarını ,hayallerini
ancak kendisine söyleyen romantik bir genç kızdı.Bursa 'dan İstanbul' a özgürlükten korkarak
özgürlüğe gidiyordu.Hayalindeki aşkla tanıştığında,söyleyemediği duygularının kilidini kırmaya
çalışırken,yaşamın sert fırtınasıyla kırbaçlanacağını da öğrenecekti.Öyle ya, gökyüzünü
kucaklayan modern rezidanslarda, doğunun sert törelerinin hala yaşadığını bilebilir miydi ?    
    Çiçek ," İş faşisti"  lakabı takılacak kadar sert görünen,başarılı bir iş insanıydı ama evinde açık
yarasını dağlamak için savaş  veriyordu ."Olamaz!  diye bağırdım.Et parçaları avuçlarıma
doluyordu.Et parçaları! Bebeğim , düşlerim,hayallerim,umutlarım et parçalarıyla
avuçlarımdaydı.Ölmenin öbür adı neydi ? Neydi duyuramadığım çığlıklar!"
"Ölüm bizi ayırana dek" diyerek evliliğini mühürlediği erkek, gerçekten o büyüyü sürdürmeyi
başarabilecek miydi?
 
   Sumru,Jülide ve Çiçek'  in yaşamını geçmiş zamanlardan izleyerek onları gölgeliyordu.Sınır
tanımayan aşkı,berrak sesiyle yıldızlara uzayacağını sandığı Bergen olma hayali,ihtirası,
sakatlığından tüm insanları suçlayan kini,acısı,entrikaları ve terk edilişi... Terk edilen yalnızca
kendisi değildi; düşleriyle evreni doldurduğu hayal kelebekleri de gece karanlığında eriyerek
bataklığa gömülmüştü.Sumru bilinç sıkışmışlığının dağılmasıyla kendisi,kendisinden kopmuştu.
Her genç kızı düşürecek yaşamının trajik sonu ,Julide ve Çiçek'  in yaşamını nasıl
mühürleyecekti?