Anais Çok Kızgın

Öfke Üzerine Bir Hikâye…
“Anais, haydi gel, yemek hazır!” diye seslendi annesi mutfaktan.
“Gelmeyeceğim işte, aç değilim,” diye bağırdı Anais.
Annesi kapısını çalıp içeri girdi. Anais en sevdiği oyuncağıyla yatağındaydı.
“Odama girmeni istemiyorum. Bir daha yüzünü görmek istemiyorum!”
Anais, özellikle ailesi başka bir şehre taşındıktan sonra sık sık öfke nöbetleri yaşayan küçük bir kız çocuğu. Arkadaşlarından ayrılmak ve okulunu değiştirmek zorunda kaldı. Ancak yaşadığı hayal kırıklıklarına rağmen içindeki yanardağı sakinleştirmeyi öğrenecek ve öfke patlamalarının ortaya çıkmasını engelleyecek.