Alya’nın Perili Köşkü Öykü Çelik

"...Yukarıdan bütün herkesi toplayıp arabaya bindirdim. Evin yolunu tuttuk. Eve varınca hemen bilgisayarımın başına oturup yazıma devam ettim. Yine film izledikleri için ben sıkılmıştım. Yukarı çıkacaktım ama sesler geliyordu bizim odadan. Yavaş adımlarla merdivenleri çıktım. Sesler artmaya başladı. Bebek ağlamasına benziyordu. Tedbirli adımlarla odaya doğru ilerliyordum. Odaya baktığımda hiçbir şey yoktu. Sadece yatağın üstünde, geldiğimizde burada olmayan bir oyuncak bebek vardı. Bebeği elime alacaktım ki bir anda kapı kapandı. Kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açmaya çalıştım fakat açılmıyordu. Üstüme kilitlenmişti. Arkamı döndüğümde bir gölge geçti ve bebek yok oldu. İşte bu sefer çok korkmuştum. Çığlık çığlığa bağırıp kapıyı yumrukluyor, aynı anda da ağlıyordum. Bir anda kapı açıldı, bu sefer daha tiz bir çığlık attım..."