Aksın Gözyaşlarım Dedi Polis Philip K. Dick

“Yazdığım her şeyde gerçek nedir sorusunu soruyorum.
Çünkü çok karmaşık elektronik mekanizmaların ürettiği sözde gerçekliklerin bombardımanı altında kalıyoruz hiç durmadan.
Onların amaçlarına güvenmiyorum, sahip oldukları güce güvenmiyorum.”   

PKD’yi neden okursunuz, elbette karakter gelişimini takip edebileceğiniz, akıcı ve sürükleyici, hiçbir mantık hatasının olmadığı, tutarlı romanlar okumak değildir yanıt. PKD okumak, varoluşun doğası hakkında kimsenin aklına gelmeyecek ilginçlikte bilmecelerle karşılaşmaktır. İşte size bir bilmece daha. Milyonların sevgilisi ünlü şarkıcı ve televizyon siması, bir sabah izbe bir otel odasında uyanır ve kendini hiç kimse tarafından tanınmadığı bir dünyada bulur. Ne menejeri, ne süperstar kız arkadaşı ne de sokaktaki insanlar … kimse onun adını bile duymamıştır. Kimlik kartları ve belgeleri olmayan bir hiç kimsedir artık ve bu da geleceğin polis devletinde epeyi büyük bir sorundur. Kimlik, kimlik arayışı, algı değiştiren uyuşturucular, sinsi devlet, zorunlu çalışma kampları,
Dick’in asli teması paranoya ve çeşitli tuhaf karakterler,
hepsi 1988’de geçen bu karanlık distopyada.